Özet:
Bu makale, Türkiye’de gençlerin eğitim ve istihdam süreçlerini yeniden yapılandırmayı öneren bir modeli tartışmaktadır. Sistem, gençlerin üniversiteye geç yaşta başlaması, mesleki deneyim kazanmaları ve ekonomik bağımsızlıklarını elde etmeleri üzerine kuruludur.
Amaç:
Gençlerin kariyer bilincini artırmak, işsizlik oranlarını düşürmek ve üniversitelerin verimliliğini yükseltmektir.
1. Lise Dönemi: 
Temel ve Mesleki Eğitim1. Temel lise eğitimi (1. ve 2. sınıf):
12-16 yaş arası öğrenciler standart lise müfredatını takip eder.Matematik, Türkçe, fen, sosyal bilgiler gibi temel dersler verilir.
2. Mesleki yönelim testi (2. sınıf sonunda):
Öğrencilere sayısal, sözel ve genel kültür testi uygulanır.Amaç, öğrencinin yetenek ve eğilimlerini analiz ederek doğru sektöre yönlendirmektir.
3. Sektörel seçim ve temel mesleki eğitim (3. ve 4. sınıf):
3. sınıfta öğrenciler sektörel seçim yapar.Seçilen sektöre göre, 3. ve 4. sınıfta temel mesleki eğitim verilir.
Örnekler:
Hukuk: tebligat, UYAP kullanımı, hukuk terminolojisiİnşaat: temel şantiye yönetimi, güvenlik kuralları
Tarım: temel tarım teknikleri, makina kullanımı.
Yazılım: Algoritma mantığı, temel programlama bilgisi.
4. Lise içi sektör değiştirme:
Mesleki eğitim sırasında öğrenci, başarısız olduğu veya ilgisini kaybettiği derslerde inat ediyorsa, öğretmenler bunu tespit eder.Bu durumda öğrenci, 3. sınıfın 2. yarısında sektörel seçimi tekrar yapabilmek için sınava girebilir.Böylece lise yıllarında, mesleki eğitim esnasında doğru sektör ve yetenek eşleşmesi sağlanır.
5. Lise bitiminde sektör yerleştirmesi:
Öğrenci, liseyi bitirdikten sonra devlet desteği ve yasalar ile ilgili sektörde çalışmaya başlar.Sektördeki çalışma süresi: 2,5 yıl
Maaş: Tam ve kesintisiz ödenir
2. Mesleki Eğitim ve İş Dönemi (18-22 Yaş)
1. Zorunlu sektörler:
Hukuk, Bankacılık, İnşaat, Müzik, Basım ve Yayım, Ormancılık, Tarım, Hayvancılık, Tarih ve Arkeoloji, Dil ve  Edebiyat, Yazılım ve Bilişim Teknolojileri, Enerji ve Maden, Sağlık ve Hemşirelik Temel Eğitimi, Ticaret ve Lojistik, Sanayi ve Makine Mühendisliği Temeli, Turizm ve Otelcilik, Güvenlik ve Kamu Yönetimi
2. Zorunlu istihdam ve kamu desteği:
Devlet, lise mezunlarını ilgili sektörde istihdam eder.Özel şirketler, kalifiye olmayan eleman aradığında önce sistemde kayıtlı lise mezununu almak zorundadır.Maaş, tam ve kesintisiz ödenir.
3. Ek destekler ve kurslar:
Genç, çalıştığı işi aksatmayacak şekilde devlet destekli kurslara katılabilir.Böylece iş + eğitim bir arada yürütülür.
4. Sektör değiştirme ve risk yönetimi:
Lise yıllarında mesleki eğitim esnasında başarısız veya ilgisini kaybeden öğrenciler, öğretmenlerin tespitiyle 3. sınıfın 2. yarısında sektörel sınava girer.Lise sonrası sektörel yerleşimde, çalışmanın 1. yılında öğrenci “bu iş bana uygun değil” diyorsa, sayısal ve sözel zekâ testine tekrar girer, yeni sektöre yönlendirilir.Serbest sektör seçeneği her zaman açıktır.
5. Mesleki yeterlilik sınavı:
2,5 yıllık iş ve eğitim sürecinin sonunda uygulanır.İçerik: temel matematik, dil, tarih, coğrafya ve meslek dersleri.Başarılı olan gençler, üniversiteye geçiş hakkı kazanır.
3. Üniversite Dönemi ve Alternatif Yol (22-26 Yaş) 
1. Üniversiteye giriş sınavı:
Mesleki deneyim ve yeterlilik sınavı sonrası, öğrenci alanında üniversiteye geçiş sınavına tabi tutulur.Sınavı geçenler üniversiteye geçer.
2. Üniversiteye geçemeyenler için haklar:
Sınavı geçemeyen öğrenciler, ilgili sektörde çalışmaya devam etme hakkına sahiptir.Çalıştığı sektörde herhangi bir şikayet veya olumsuz rapor tespit edilmediği sürece, iş arama ve işe alınma hakkı güvence altındadır.Maaşı, çalıştığı yıla ve deneyime göre artış gösterir; sabit maaşla ömür boyu çalışamaz.
3. Üniversite sonrası ilerleme:
Üniversiteye geçenler, mesleki deneyimleri ve muafiyet sınavları sayesinde daha kısa sürede mezun olur.Üniversiteye geçemeyenler, sektörlerinde deneyim kazanarak kariyer basamaklarını tırmanmaya devam eder.
4. Üniversite süresi:
Temel süre 4 yıl İntibak ve muafiyetler nedeniyle süre kısalabilir.
4. Toplumsal Etki ve Ekonomi
1. Toplumsal fayda:
Gençler, iş ve birikim sahibi olarak üniversiteye başlar eğitim motivasyonu artar.Aileler, çocuklarının iş sahibi olmasından memnun olur.
2. Ekonomik fayda:
İşsizlik azalır, iş gücü verimli hale gelir.Devlet için uzun vadeli yatırım → daha kalifiye nesil = kalkınma.
5. Riskler ve Alternatif Planlar
1. Başarısızlık veya sektörü sevmeme:
Lise yıllarında mesleki eğitim sırasında başarısız veya ilgisini kaybeden öğrenciler 3. sınıfın 2. yarısında sektörel sınava girer.Lise sonrası sektörel yerleşimde, çalışmanın 1. yılında öğrenci “bu iş bana uygun değil” diyorsa, tekrar sayısal ve sözel testine girer ve yeni sektöre yönlendirilir.Serbest sektör seçeneği her zaman açıktır.
2. Üniversite sonrası iş güvencesi:
30 yaşına kadar devlet ve yasalar mezunların sektöründe işsiz kalmasını engeller.
6. Önerilen Yasalar:
1. Zorunlu İstihdam Yasası:
Özel sektör, kalifiye olmayan eleman aradığında sistemdeki lise mezununu almak zorundadır.
2. Maaş ve Sosyal Destek Yasası:
İş hayatına başlayan gençlerin maaşı tam ve kesintisiz ödenir.Gerekirse devlet, yemek ve sigorta desteği sağlar.
3. Sektör Değiştirme ve Sınav Yasası:
Lise ve iş dönemi boyunca, öğrenciler başarısız veya ilgisini kaybettiğinde yeniden test ve yönlendirme hakkına sahiptir.
4. Üniversite Muafiyet ve İntibak Yasası:
Mesleki deneyim ve yeterlilik sınavı ile öğrenci, üniversitede bazı derslerden muaf tutulur.
5. Sektörde Çalışan Hakları Yasası:
Üniversiteye geçemeyenler, sektörlerinde iş arama ve işe devam etme hakkına sahiptir.Maaşları, çalışma yılına ve deneyime göre artırılır, sabit maaşla ömür boyu çalışamaz.
Sonuç:
Bu sistem, gençlerin hem ekonomik hem mesleki olarak bilinçli ve bağımsız bireyler olmasını sağlar. Üniversiteler, deneyimli ve motive öğrencilerle dolacağı için eğitim kalitesi yükselir. Devlet, gençleri iş sahibi yaparken toplumsal refahı artırır ve ekonomiyi güçlendirir.
Yorumlar
Yorum Gönder